Levende geschiedenis

Levende geschiedenis is het uitbeelden van historische gebeurtenissen en/of tijdvakken door middel van demonstraties van het dagelijks leven in gereconstrueerde historische kostuums met gebruik van eveneens gereconstrueerde historische gebruiksvoorwerpen, op een bepaalde plaats (historisch of niet) voor educatieve doeleinden.

Zowel de kostuums als de gebruiksvoorwerpen zijn zo authentiek mogelijk nagemaakt, hetzij met nog steeds beschikbare materialen, hetzij met materialen die zo veel mogelijk op de oorspronkelijke lijken.

Aan deze reconstructies gaat zeer nauwkeurig bronnenonderzoek vooraf. Deze bronnen kunnen zeer uiteenlopend zijn: archeologische bodemvondsten, geschriften uit de betreffende historische periode, moderne of gelijkende materialen en samenlevingen die qua samenstelling, vorm en/of gebruik gelijkenis vertonen met de betreffende historische oorsprong, en geschriften over de betreffende historische periode uit het meer recente verleden.

Levende geschiedenis wordt vaak in één adem genoemd met re-enactment, hoewel hiermee toch enkele verschillen bestaan: bij demonstraties van levende geschiedenis gaat het in de regel om uitbeeldingen van de totale historische samenleving (vaak met nadruk op huisnijverheid), terwijl in re-enactmentvoorstellingen vaak de uitbeeldingen van historische veldslagen centraal staan. Ook hoeven dergelijke voorstellingen niet per se educatief bedoeld te zijn, maar ook recreatief. Hierdoor hoeft de authenticiteit van dit soort demonstraties niet altijd even hoog te zijn.